post

ไทยลีก 2019 การกระจายกำลังสู่ทั่วประเทศของทั้ง 16 ทีม

แม้จะเป็นการตัดสินใจแบบปุบปับให้วงการฟุตบอลไทยตั้งตัวแทบไม่ทัน แต่ที่สุดแล้วการปรับลดจำนวนทีมบนเวทีลีกสูงสุดของไทยจาก 18 ให้เหลือ 16 ทีมในฤดูกาล 2019 ก็เกิดขึ้นจนได้ แต่นี่อาจจะเป็นข้อดีสำหรับฟุตบอลไทยเมื่อการแข่งขันได้กระจายตัวไปทั่วประเทศ

สามในห้าทีมจากพื้นที่กรุงเทพฯทั้งโปลิศ เทโร, บางกอกกล๊าสและแอร์ฟอร์ช ยูไนเต็ดกลายเป็นทีมตกชั้นร่วมกับอุบล ยูไนเต็ดและราชนาวี โดยมีพีทีที ระยอง, ตราดและเชียงใหม่เลื่อนชั้นสวนทางขึ้นมา บวกกับการเปลี่ยนมือผู้บริหารทีมพัทยา ยูไนเต็ดที่ถูกนำเข้ามาเป็นสโมสรประจำจังหวัดสมุทรปราการในชื่อใหม่ เมื่อกางแผนที่ประเทศไทยออกดู นี่คือฟุตบอลไทยลีกที่ 16 ทีมมีถิ่นที่ตั้งสนามอยู่ 16 จังหวัดโดยไม่ซ้ำกัน

แชมป์เก่าอย่างบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด และนครราชสีมา เอฟซีกลายเป็นตัวแทนจากภาคอีสาน

ตราด, ระยองและชลบุรีต่างมีทีมตัวแทนจังหวัดตัวเองเป็น 3 สโมสรจากชายทะเลภาคตะวันออก

เชียงราย ยูไนเต็ดได้เชียงใหม่ เอฟซีมาเป็นเพื่อนร่วมลีกที่ทำให้เกิดดาร์บี้ล้านนาครั้งแรก

ราชบุรี เอฟซี, ประจวบ เอฟซี คือสองตัวแทนจากภาคตะวันตก ขณะที่สุพรรณบุรี เอฟซี, สุโขทัย เอฟซีและชัยนาท ฮอร์นบิลเป็นทีมตัวแทนจากภาคกลาง

ส่วนกรุงเทพฯและปริมณฑลได้ทีมที่แตกต่างพื้นที่กัน การท่าเรือคือกรุงเทพฯชั้นใน เมืองทองตัวแทนจากนนทบุรี แบ็งค็อก ยูไนเต็ดจากปทุมธานีและสมุทรปราการ ซิตี้จากสมุทรปราการ

นี่คือฟุตบอลไทยลีกที่มีการกระจายตัวแบบที่แฟนบอลไทยอยากเห็นมาตลอด ฟุตบอลที่ไม่กระจุกอยู่แต่ในกรุงเทพฯและภาคกลาง ฟุตบอลที่ไม่ทีมจังหวัด ไม่ใช่ทีมองค์กรแบบที่ฟุตบอลลีกไทยเป็นมา

วงการฟุตบอลอาชีพไทยนั้นถูกเอาไปเปรียบเทียบกับวงการฟุตบอลที่พัฒนาแล้วของประเทศในยุโรปอย่างอังกฤษหรือเยอรมันอยู่บ่อยๆ และก็ถูกเปรียบเทียบกับวงการฟุตบอลเอเชียอย่างเจลีกว่าทำไมลีกฟุตบอลไทยไม่แข็งแกร่งแบบพวกเขา ทำไมฟุตบอลไทยมันถึงกระจุกอยู่แต่ในวงแคบๆ ตอนนี้สิ่งที่เป็นรากฐานของฟุตบอลลีกอาชีพในแง่ที่ว่าทีมท้องถิ่นหรือทีมจังหวัดเบียดเหล่าทีมองค์กรหรือหน่วยงานกำลังทำหน้าที่ของมัน

เหลือบมองลงไปบนเวทีระดับรองของลีกอาชีพไทย ในศึกไทยลีก 2 ที่ปีนี้มี 18 ทีมร่วมทำการแข่งขัน จำนวนทีมตัวแทนจังหวัด 10 จาก 18 ทีมกระจายไปทั้งภาคกลาง ภาคตะวันออก ภาคเหนือและภาคอีสาน หลายทีมก็เพิ่งเลื่อนชั้นชึ้นมาจากเวทีระดับล่างและหลายทีมมีอนาคตที่จะพัฒนาขึ้นไปในระดับไทยลีกได้ ตอนนี้ฟุตบอลอาชีพไทยคือการเข้าสู่ช่วงเปลี่ยนผ่านจากตัวแทนองค์กรสู่ทีมจังหวัดที่เป็นตัวแทนท้องถิ่นจริงๆ มันเหมือนกับที่ลีกอาชีพประเทศที่พัฒานาจนยั่งยืนแล้วเป็นกัน นั่นคือทุกอย่างอยู่ได้ด้วยความเป็นท้องถิ่นนิยม ก่อนที่จะข้ามพ้นไปสู่ระดับประเทศหรือระดับสากลแบบที่บุรีรัมย์ ยูไนเต็ดหรือเมืองทอง ยูไนเต็ดทำได้ นั่นคือการเป็นที่ชื่นชอบแบบไม่อิงความเป็นจังหวัดอีกต่อไป

16 ทีมฟุตบอลอาชีพของไทยลีกย่อมมีทีมขึ้นลงไปตามกฎเกณฑ์ในแต่ละปี ทีมจังหวัดเดียวกันอาจจะได้กลับมาอยู่บนเวทีไทยลีกอีกครั้ง หรืออาจจะเป็นจังหวัดใหม่ที่ขึ้นมาแทนที่จังหวัดเก่าๆ แต่นั่นคือครรลองที่ควรจะเป็น ฟุตบอลที่มีแรงผลักดันด้วยความเป็นจังหวัดนิยมและท้องถิ่นนิยม ฟุตบอลที่เป็นลมหายใจของผู้คน